Elektrostymulacja po udarze mózgu
Mikropolaryzacja mózgu, znana również jako terapia tDCS (z ang. transcranial Direct Current Stimulation), czyli mikropolaryzacja przezczaszkowa, jest nowoczesną, nieinwazyjną metodą terapeutyczną, wykorzystywaną w rehabilitacji pacjentów po udarze mózgu. Dokładnie co to jest mikropolaryzacja i na czym polega? Otóż na zastosowaniu niskiego, stałego prądu elektrycznego w celu stymulowania aktywności neuronalnej określonych obszarów mózgu, co ma wpłynąć na poprawę jego funkcji i przyspieszenie procesów neuroplastyczności. Metoda tDCS jest uznawana za bezpieczną i nieinwazyjną metodę, a jej efekty mogą wspomagać tradycyjne terapie.
Mikropolaryzacja mózgu działa na zasadzie modulacji aktywności neuronów. Prąd o niskim natężeniu jest przykładany do skóry głowy za pomocą elektrod, co wpływa na poziom pobudliwości neuronów w wybranych obszarach mózgu. Ta forma stymulacji może zarówno pobudzać, jak i hamować aktywność neuronalną, co jest istotne w procesie rehabilitacji po udarze, gdzie konieczna jest odbudowa połączeń nerwowych i poprawa funkcji motorycznych oraz poznawczych. Jest to więc proces stosunkowo prosty i bezpieczny, choć wymaga precyzyjnego dostosowania do indywidualnych potrzeb pacjenta. Mikropolaryzacja mózgu w Polsce jest przeprowadzana w specjalistycznych ośrodkach rehabilitacyjnych jak np. Comfort Life, pod nadzorem neurologa lub fizjoterapeuty. Specjalista dobiera odpowiednie parametry stymulacji, takie jak natężenie prądu oraz umiejscowienie elektrod.
Jak przebiega zabieg mikropolaryzacji mózgu?
Procedurę zabiegową rozpoczyna się od odpowiedniego przygotowania pacjenta, który zostaje poinformowany o przebiegu zabiegu i jego celu. Następnie na skórę jego głowy nakładane są specjalne elektrody, które umieszczane są w odpowiednich miejscach – najczęściej w obszarach odpowiedzialnych za ruch i mowę, ale też inne funkcje, które zostały uszkodzone podczas udaru. Następnie przez elektrody przepuszczany jest bardzo niski, stały prąd o natężeniu zwykle wynoszącym od 1 do 2 mA, a zabieg trwa zazwyczaj od 20 do 30 minut. Pacjent podczas zabiegu pozostaje w spoczynku, ale może też wykonywać delikatne ćwiczenia rehabilitacyjne.
Cały zabieg jest prowadzony pod opieką specjalisty, jest bezbolesny, a pacjent może odczuwać jedynie delikatne mrowienie lub lekki ucisk w miejscu umieszczenia elektrod. Cały proces jest monitorowany, nie tylko dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjenta, ale również optymalizacji efektu terapeutycznego.
Mikropolaryzacja może być wykonywana w seriach, które składają się zazwyczaj z kilkunastu zabiegów. Sesje mogą być natomiast przeprowadzane codziennie lub co kilka dni, w zależności od stanu pacjenta i celu terapii. Czy mikropolaryzacja pomaga? Jej efekty są zazwyczaj widoczne po kilku zabiegach, jednak długotrwałe korzyści wymagają systematycznego podejścia do terapii.
Chcesz dowiedzieć się więcej?
Skontaktuj się z nami
Jakie efekty daje mikropolaryzacja mózgu po udarze?
Mikropolaryzacja mózgu efekty przynosi bardzo widoczne, ponieważ poprawiają się funkcje poznawcze, zwiększeniu ulega plastyczność mózgu. Mikropolaryzacja stanowi również wsparcie procesów uczenia się oraz pamięci, a dzięki swojej nieinwazyjnej naturze, tDCS staje się obiecującym narzędziem w terapii neurologicznej i psychiatrycznej.
TDCS terapia może przynosić korzystne efekty w kilku kluczowych obszarach:
- poprawa funkcji motorycznych – stosowana w rehabilitacji pacjentów z niedowładem kończyn po udarze może poprawić koordynację ruchową, siłę mięśniową oraz precyzję ruchów, ponieważ stymuluje te obszary kory mózgowej, które są odpowiedzialne za ruch, przez co wspomaga odbudowę połączeń nerwowych odpowiedzialnych za jego kontrolę,
- poprawa funkcji poznawczych – wspiera procesy związane z pamięcią, koncentracją i logicznym myśleniem, dlatego jest stosowana u pacjentów z zaburzeniami poznawczymi po udarze, takimi jak problemy z pamięcią krótkotrwałą, uwagą czy zdolnościami językowymi i komunikacyjnymi,
- redukcja bólu i napięcia mięśniowego – mikropolaryzacja jest szczególnie zalecana pacjentom zmagającym się z bólem neuropatycznym po udarze. Zabiegi z wykorzystaniem prądu mogą bowiem przynieść ulgę poprzez modulowanie aktywności neuronalnej i zmniejszanie odczuwania bólu. Dodatkowo taka stymulacja może także pomagać w redukcji nadmiernego napięcia mięśniowego i spastyczności.
- wspomaganie regeneracji mowy – stosowana na korę mózgową odpowiedzialną za mowę może pomóc w terapii afazji czyli zaburzeń mowy, które często występują po udarze. Stymulacja tej części mózgu wspiera procesy związane z tworzeniem mowy oraz rozumieniem języka.
Co mówią o nas nasi Pacjenci?
Zachęcamy także do zapoznania się z historiami naszych Pacjentów Historie pacjentów – Comfort Life
Kiedy można stosować mikropolaryzację mózgu i jakie są przeciwwskazania?
Mikropolaryzację mózgu można stosować we wszystkich fazach rehabilitacji po udarze, jednak największą skuteczność obserwuje się w okresie neuroplastyczności, czyli w pierwszych kilku miesiącach po udarze. Na początkowym etapie leczenia stosowanie mikropolaryzacji może przyspieszyć proces odbudowy funkcji uszkodzonych obszarów mózgu, ponieważ wczesna stymulacja wspiera neuroplastyczność i może przynieść korzyści w przywróceniu podstawowych funkcji motorycznych oraz poznawczych. U pacjentów zmagających się z długotrwałymi deficytami po udarze, mikropolaryzację można stosować jako wsparcie w dalszej rehabilitacji, mimo że neuroplastyczność w późniejszym okresie od udaru nie jest już tak intensywna. Dodatkowo mikropolaryzacja może być skutecznie łączona z innymi formami rehabilitacji, takimi jak fizjoterapia, terapia zajęciowa czy terapia mowy, zwiększając ich efektywność i poprawiając jej długofalowe rezultaty.
Warto podkreślić, że chociaż tDCS jest metodą bezpieczną i dobrze tolerowaną przez pacjentów, to istnieje kilka przeciwwskazań, które należy wziąć pod uwagę przed jej zastosowaniem, a wśród nich ciężkie uszkodzenia mózgu, takie jak rozległe krwiaki czy zaawansowana miażdżyca, obecność implantów elektronicznych, takich jak rozrusznik serca, padaczka lub inne zaburzenia o charakterze napadowym, które mogą zostać wywołane przez stymulację elektryczną, jak również występowanie problemów natury dermatologicznej w obszarze, gdzie mają być umieszczone elektrody.